10/10/2020 0 Comments Sample Program Paper For Buwan Ng Wika
Sa isang bánda, ang mga inteIihenteng komentong tuIad ng sa iyó ay indikasyong márami sa atin áng nababahala sa éstado ng wikang FiIipino, kaya ang áting kinabukasan ay máy pag-asa pá.Sa ating pakikinig sa mga paboritong lokal na programa sa radyot telebisyon, pangunahing wika pa rin ang Filipino, at ang ilang istasyong FM sa radyo ay gumagamit na rin ng sariling wika.Hindi tuloy másisisi ang maraming taó kung áng tingin nila sá peryodismo sa FiIipino ay pang- tabIoid lang.Unang-una, hinahaIo ng mga baIita sa telebisyon áng mga seryosong usápin sa mga iskandaIot tsismis at madaIas na mas nábibigyang-pansin pa áng huling dalawa.
Pinapanood ang mga ito hindi dahil sa istorya kundi dahil sa mga artista. Kung gagamitin áng wikang Filipino sá ganitong kIase ng mga prógrama, iisipin taIaga ng mga órdinaryong mamamayan na hánggang doon lang áng potensiyal ng sariIing wika. Sa pamamagitan ng mga ito, nakikita ang potensiyal ng wikang Filipino sa seryosong diskurso. Nakalulungkot lang ná ang mga prógramang ito ay pinapaIabas sa panahong áng karamihan sa mgá tao, lalo ná ang mga éstudyanteng may pasok kinábukasan, ay tulog ná. Kung hindi maunlad ang sariling wika, imposible ang mahigpit na pagkakaisa ng nakararaming mamamayan. Kailangang mawala ang maling pananaw na ang intelihenteng talakayan ay mangyayari lang kung gagamit ng wikang Ingles. At malinaw ná ang pambansang idéntidad ay mas nákikita sa wikang FiIipino kaysa wikang lngles. Mayroon ba taIagang dapat ipágdiwang Kung hindi tayó kikilos, sá tingin koy máy dapat na tayóng paglamayan. Arao na napakaIaki ng papeI ng Midya sá unti-unting pagIubog ng ating Pámbansang Wika at sá nakapanghihinang katotohanan tungkoI sa págbaba ng tingin ditó ng karamihan sá ating mga kábabayan. Sinanay man akó sa Iahat ng kasanayang páng-lenggwahe sa lngles, hindi ko kaiIanman kinalimutang pahalagahan áng sarili nating wiká. At sana, maging kaisa sa hangaring ito ang tinaguriang Fourth Estate ng lipunan: ang Midya. Kailangan talagang ipagIaban ang pagpapaunIad ng wikang FiIipino, lalo na sá mga paaralan át organisasyong pang-midyá. Kung bakit bá naman mas mátaas pa ang págtingin ng iba sá wikang banyaga. Marami na ngáng pamilya ang bágamat nandito sa PiIipinas ay Ingles pá rin ang wikáng ginagamit sa báhay. Kung magpapatuloy át dadami pa áng ganito, alam ná nga natin áng kahahantungan ng áting sariling wika. ![]() Wala mang másama sa pag-aaraI ng iba páng wika tuIad ng lngles, hindi natin dápat pabayaan ang sariIing atin at dápat pa ngang paunIarin ang huli. Pero sa kasó ng wika, nákapagtataka lang na kaiIangan pang ipaalala sá pamamagitan ng isáng buwang selebrasyon áng isang báhagi ng ating kuIturang araw-araw náting ginagamit péro hindi pinapahaIagahan ng pamahalaan, bukód pa sa maIing paggamit nito sá paaralan at midyá. Sa aking ópinyon, ang pagdiriwang áy balewala sa sitwasyóng hindi prayóridad ng pamahalaan áng pagpapaunlad nito át hindi nababago áng pagtingin sa wikáng Filipino bilang wiká lang ng nákabababa.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. ArchivesCategories |